به یادگار

نصیبم از تو به جز قلب پاره پاره چه بود ؟

به جز دوای کم و درد بی‌شماره چه بود ؟

به فکر فتح، به میدان عشق رو کردیم

تو آمدی سپر انداختیم، چاره چه بود ؟

تو آمدی که ببینند عاشقان جهان

دل تو را و بفهمند «سنگ خاره» چه بود ؟

به برق چشم خود آنگونه سوختی ما را

که پاک برده‌ای از یادمان شراره چه بود ؟

کمان کشیدی و شک کردی و رها کردی

به قصد کار چنین خیر، استخاره چه بود ؟

تو ـ قلب سوخته ـ یک بار خام عشق شدی

به حیرتم ز تو این جرأت دوباره چه بود ؟

سجاد رشیدی پور