به یادگار

سخنی دارم و ترسم که گرت پیش آیم

آن قدر ذوق دهد رو که فراموش کنم

صرفی ساوجی

چو به غیرتم ازین هم که مرا حبیب باشی

ز کجاست تاب آنم که تو با رقیب باشی ؟

صرفی ساوجی